Zubiri 11 oktober 2021

Camino Frances, blog 1

 

De lijfspreuk van mijn personal trainer Mika is:

“The body can stand almost anything, it’s your mind that you have to convince”. En dat is wat ik denk als ik de eerste meters omhoog afleg, op de eerste dag van mijn tocht.

 

Vandaag is de zwaarste dag van mijn gehele wandeling naar Santiago de Compostella, zo is mij verteld. Ik moet vanaf het leuke Franse dorpje St Jean Pied de Port op 165 meter hoogte de pas Lepoeder, op 1429 meter, bedwingen. Nu heeft Napoleon met zijn leger dit ook gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan. Het wordt echter een behoorlijke uitdaging. Ik noem het ding vanaf halverwege de beklimming “de Ploert”.

 

Doordat ik vrij spontaan, nadat mijn lief het zo’n 3 weken geleden suggereerde, heb besloten de Camino te gaan lopen, ben ik uiteraard niet goed getraind. Toch ga ik de uitdaging aan. Ik heb wel begrepen dat, doordat ik elke dag een stuk loop, het lichaam zich zal aanpassen. Ik hoop het maar.

 

Het weer is vandaag prima, zonnig maar wel koud. Er lopen vooral veel Fransen en Spanjaarden. Maar ik kom ook al Japanners, Engelsen en zelfs een Porto Ricaan tegen. Ik begrijp al snel dat velen de tocht alleen voor 1 of enkele dagen ondernemen, en helemaal niet van plan zijn langere tijd onderweg te zijn. De sfeer is goed, iedereen groet elkaar met de prachtige term ” Buen Camino”.

 

Vanochtend in de hotelkamer, waar ik de eerste nacht sliep, hing een bordje met de tekst: “Whatever you decide to do, make sure it will make you happy”. En zo heb ik de eerste bespiegelingen ten aanzien van mijn tocht al te pakken.

 

Op dag 2 loopt de route wat eenvoudiger, veelal door het bos, van Roncesvalles naar Zubiri. Er zijn enkele steile klimmetjes en afdalingen, maar de route is overall behoorlijk veel gemakkelijker dan gisteren. Een Spaans meisje, dat ook alleen de tocht maakt, zegt mij: “I am not alone, I walk with me”. En zo is het, er is genoeg tegen jezelf te zeggen. Ik geniet van de stilte en de prachtige omgeving. Wat een voorrecht om dit 5 weken te mogen meemaken! (denk ik nu nog…)

 

Kortom, ik voel me goed, het weer is mooi en ik heb nog 33 dagen te gaan.